Kuchnia Rzymu ma swoje bogate tradycje. W okresie, kiedy Wieczne Miasto było imperium, przyjeżdżali tutaj kucharze z różnych stron świata. Przywozili oni ze sobą produkty swoich regionów oraz propagowali przyzwyczajenia kulinarne, które pomału zakorzeniały się na dobre w rzymskiej kuchni.

Na różnorodność kuchni regionu Lacjum i stolicy Włoch wpływ mają również pielgrzymi przybywający tutaj od wieków.

Lacjum obfituje w żyzne wulkaniczne gleby, dzięki czemu główną gałęzią rolnictwa tego regionu jest uprawa warzyw i owoców. Równiny położone wzdłuż wybrzeża dostarczają warzyw, które uważane są za najlepsze we Włoszech. Wszystkie świeże warzywa, owoce, zioła i przyprawy trafiają do Rzymu na tutejsze rynki, m.in. Campo de’ Fiori.

Na rzymskich targach znaleźć można karczochy, tak chętnie jadane przez Włochów. Nabędziesz tutaj prawie wszystkie ich gatunki (romanesco – duże w kształcie stożka i bez kolców, catanese – bez kolców o wydłużonym kształcie, violetto – prosto z Toskanii, masedu – z Sardynii oraz małe z Ligurii).

Tradycyjną potrawą z karczochów jest carciofi alla romana (karczochy na sposób rzymski, pieczone z miętą, bułką tartą i oliwą).

Karczochy

Karczochy

Oprócz znakomitych warzyw kuchnia regionu Lacjum opiera się również na daniach z wieprzowiny, jagnięciny, cielęciny (znane zrazy cielęce czy sznycle cielęce na sposób rzymski w plastrach szynki i z szałwią).

Lacjum jest ojczyzną spaghetti carbonara. Spaghetti alla carbonara (spaghetti według przepisu węglarza) przygotowuje się z makaronu spaghetti, rolady pancetty, jajek, masła oraz startych serów pecorino romano i parmezanu.

Inne typy potraw makaronowych pochodzących z Lacjum to: spaghetti alla puttanesca (makaron z sardelami i oliwkami), spaghetti all’amatriciana (makaron spaghetti z boczkiem, oliwą z oliwek, pomidorami, peperoncino oraz startym serem pecorino romano), bavette ala carrettiera (makaron bavette z tuńczykiem, borowikami, boczkiem, oliwą z oliwek, czosnkiem, oraz startym parmezanem) oraz pasta e broccoli in brodo di arzilla (makaron i brokuły w rosole z płaszczki).

Znane są tutaj również gnocchi przyrządzone na sposób rzymski (kluski z kaszy manny, pieczone z masłem i tartym parmezanem).

Lacjum posiada również bogatą tradycję produkcji serów. To stąd pochodzą sery owcze: pecorino romano oraz ricotta romana. Produkowany jest tu również mascarpone (śmietankowy, miękki ser o delikatnym smaku), chodź Lombardczycy twierdzą, że to z ich regionu on się wywodzi.

Z mascarpone wyrabia się znakomity deser – tiramisu. Tiramisu w dosłownym tłumaczeniu oznacza „podnieś mnie”, pewnie dlatego, że jest niesamowicie lekkim deserem. Aby taki był, trzeba przestrzegać pewnych zasad podczas jego sporządzania. Przepis na włoskie tiramisu: 200 ml śmietany ubić na sztywno z 1 łyżką cukru, 4 żółtka z 4 łyżkami cukru utrzeć na krem dodając do niego pomału ser mascarpone (w sumie 500g) oraz ubitą wcześniej śmietanę, następnie czworokątną formę wyłożyć podłużnymi biszkoptami i nasączyć je mieszanką 4 łyżek espresso oraz 4 łyżek amaretto. Biszkopty i krem z mascarpone układać należy na przemian warstwami. Wierzchnią warstwę powinien zakończyć krem, który posypuje się kakao.

Ciasto Tiramisu

Tiramisu

Również z sera ricotta powstają bardzo smaczne desery. Wytwarza się z niego m.in. lody – dodając do przetartego na drobnych oczkach sera espresso i cukier utarty z żółtkami oraz śmietanę z cukrem waniliowym, pistacjami i białym rumem.

Rzym jest miastem barów, restauracji i kawiarni, gdyż mieszkańcy stolicy rzadko przyrządzają sobie posiłki i napoje we własnych domach. Rzymianie rozpoczynają dzień od filiżanki espresso lub cappuccino w swoim ulubionym barze. Ekspresy do kawy stanowią zatem nieodzowne wyposażenie każdego włoskiego baru.

Kawa espresso przyrządza jest we Włoszech na trzy sposoby: w la napoletana (w przyrządzie składającym się z czterech części: dzbanka, filtra, wkładu do filtra z sitkiem do zmielonej kawy i nakręcanego czajnika z dzióbkiem), w moka per il caffe (urządzeniu składającym się z pojemnika z filtrem na zmieloną kawę i pojemnika z wodą) oraz w ekspresie ciśnieniowym.

Parzenie kawy espresso w ekspresach ciśnieniowych wygląda następująco: świeżo zmieloną kawę wsypuje się do filtra i lekko przyciska, następnie metalowy filtr jest zamieszczany na gwincie. Z filtra pod wpływem ciśnienia wypływa zaparzona kawa. Ekspresy wyposażone są również w dyszę do spieniania mleka. Wtedy z espresso powstaje cappuccino.

Ciśnieniowy ekspres do kawy

Ciśnieniowy ekspres do kawy

Kawa Filtr ekspresu

Filtr ze zmieloną kawą

Dysza do spieniania mleka

Dysza do spieniania mleka

Rodzaje włoskiej kawy: caffe con panna (rozcieńczone espresso z grubą warstwą niesłodzonej bitej śmietany posypanej kakao), caffe e latte (kawa espresso ze spienionym gorącym mlekiem), caffe shakerato (wstrząsana z cukrem i kostkami lodu), caffe macchiato (kawa espresso z dodatkiem małej ilości spienionego mleka), caffe lungo (to słabe espresso), cappuccino (espresso ze spienionym mlekiem) oraz caffe doppio (podwójne espresso podawane w dużej filiżance).

Kawa espresso

Kawa espresso